همیشه باید کسی باشد تا بغض هایت را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد...
باید کسی باشد که وقتی صدایت لرزید بفهمد...
که اگر سکوت کردی بفهمد...
کسی باشد که اگر بهانه گیر شدی بفهمد...
کسی باشد که اگر سردرد را بهانه شدی برای رفتن و نبودن بفهمد به توجهش احتیاج داری...
بفهمد که درد داری، که زندگی درد دارد، که دلگیری...
بفهمد که دلت برای چیزهای کوچکش تنگ شده است...
بفهمد که دلت برای قدم زدن زیر باران تنگ شده است...
همیشه باید کسی باشد، همیشه...!
پ.ن: خدایا شکرت بابت همه نعمتهایی که بهم دادی و این احساس خوشبختی که توی دلمه. ازت ممنونم بابت همه خوبیهاو مهربونیات
کاش که باشه و در عین حال که هست، خودشو به اون راه نزنه!
وقتایی که من دچار سردرد بی توجهی میشم فرشاد بهم میگه بخواب خوب میشی
آخخخخخییییی عزیزم... مشکل اینه که مردا یا زبون بدن مارو بلد نیستن یا خودشونو میزنن به کوچه علی چپ
آخه همسر جان گاهی وقتها شاید ما دلمون بخواد مستقیم حرفمونو نزنیم شما که ادعای عقل و شعور دارید چرا متوجه نمیشید هااااننننننن
خیلی زیبا بود دوست گلممممممممم.
خدا رو شکر به خاطر همه ی حس های خوبی که داری... حس خوشبختی یه حسیه که باید مدام به خاطرش خدا رو شکر کنی... نعمت بزرگیه!
بله دوست عزیز واقعا حس خیلی خوبیه و من بابتش روزی هزار بار خدارو شاکرم. امیدوارم این حس خوب به همه ی دوستای گلم هم منتقل بشه
مرسی عزیزم که اومدی سر زدی
اینم رمز خوشگلم خوشحال میشم اگه نظرم بذاری مرسی
سلام خانمی مرسی از لطفت. حتما نظر میدم
حالا که نیست تکلیف چیه؟؟؟؟
نگران نباش به زودی پیدا میشه.
نشد هم خودم در خدمتتم خواهر