تشخیص جنسیت

 

سلام عزیزای من حال همتون خوبه؟؟؟!!!! حال من و نی نی هم خوبه فقط دلمون خیلی براتون تنگ شده بود. 

خیلی وقته دوست دارم بیام در مورد کوچولوی شیطون و نازم بنویسم ولی اینقدر تو این چند وقته درگیر کار بودم که حتی فرصت اینکه درست و حسابی بهتون سر بزنم رو نداشتم. شرمنده روی ماه همتون 

عرضم به خدمتتون که یکی از دلایلی که تو این چند وقته زیاد نمیومدم نت جدای از مشغله کاری این بود که سری آخری که رفته بودم دکتر و اون سونو و آزمایشارو نشونش داده بودم بهم گفته بود که خداروشکر وضعیت بچه و محل قرار گرفتنش خوبه ولی جفت یه مقدار پایین بود و من باید یه کم بیشتر رعایت میکردم. کلی بهم سفارش کرده بود و منو ترسونده بود بخاطر همین زیاد روحیه خوبی نداشتم و خیلی نگران نی نی بودم که نکنه اتفاقی بیوفته.... 

روزی که با نی نو رفته بودیم مطب تا من برم پیش دکتر معاینه بشم نی نو رفته بود دنبال بلیط واسه یه سفر توپ ولی دکتر حتی مسافرت رفتن هم واسم ممنوع کرده بود و حالمون کلی گرفته شد.....!!!!!

خلاصه تو این چندوقته حسابی مراقب بودیم و همش دست و دلمون میلرزید و همش دعا میکردیم که مشکلی پیش نیادتا اینکه این هفته قبل از اینکه برم دکتر رفتم سونو دادم و فهمیدیم که مشکل حل شده و اوضاع بر وفق مراده

از سونو بگم واستون که خداروشکر این دفعه که رفتم نی نو هم باهام اومد و باهم صدای قلب کوچولومونو شنیدیم. تو اون لحظه نمیدونید چشمای نی نو چه برقی میزد و چقدر خوشحال شده بود. واقعا یکی از بهترین حس های عالم همین حسه 

از اونجایی که وقتی رفتم سونو تو هفته هیجدهم (یعنی اواسط چهارماهگی) بودم جنسیت نی نی مشخص شد. وقتی دکتر به انگلیسی گفت که جنسیتش چیه من و نی نو با تعجب و خوشحالی نگاه همدیگه کردیم و دوتایی زدیم زیر خنده 

میدونید تشخیصش چی بود؟؟؟!!!!!!!! 

بهمون گفت نی نیمون دخـــــــــــــــــــــــــــــتــــــــــــررررررهههههههههههه......... 

یه دخمل کوچولوی ناز و خوشگل 

اینم عکس جیگر گوشمونه مامانش قربونش بشه الهی 

بهتون گفته بودم که من دوست ندارم بدونم جنسیت بچه ام چیه ولی از اونجایی که از طرف خاله و مامان بزرگ و دایی هاش کلی تهدید شده بودم و عمه خانم هم در این زمینه تخصص دارن و بهرحال لو میرفت ماهم دلمونو به دریا زدیم و رفتیم واسه که بدونیم این شیطون جنسیتش چیه... 

ولی کاش نمیفهمیدم... هرچند واسه من و نی نو اصلا فرقی نمیکرد که چی باشه و سلامتیش بیشتر واسمون مهمه اما از لحظه ای که فهمیدم تا الان دارم دیوونه میشم بس که هر لحظه تصورش کردم که چه شکلیه و چه لباسی تنش کردم یا موهاشو چه مدلی بستم.... اصلا شبیه منه یا باباش و از این چیزا.....

دارم لحظه شماری میکنم که کی روزها میگذرن و نی نی بزرگ میشه که دیگه به دنیا بیاد..... دلم بدجوری میخواتش کاش زودتر زمان بگذره 

دیروز هم که رفتم سونو رو نشون دکتر بدم با هزارتا دوز و کلک و خواهش و تمنا و مظلوم نمایی نی نو رو با خودم بردم داخل تو مطب (آخه ورود آقایون ممنوعه اونجا!!!!) و دوباره باهم صدای قلب زندگیمونو شنیدیم و کلی ذوق کردیم

تو این روزها هم نی نو حسابی مشغوله تفکر و سرچ درمورد یه سفر خوب و اساسیه که هم بهمون خوش بگذره هم یه آب و هوایی عوض کرده باشیم. منم مشغول سرچ و تحقیق درخصوص تزیین و دکوراسیون اتاق نی نی و انتخاب رنگ و نوع تزیینات و برآورد هزینه هستم. دراین دو زمینه اگه کسی نظر یا پیشنهادی داره با جون و دل گوش میدم.  

پ.ن۱: اولین نفری که بهش خبر دادیم عمه خانم بود که کلی ذوق کرد آخه خیلی دختر دوست داره بعدش هم که رفتیم خونه بابابزرگ (بابای خودم) و به اونها خبر دادیم. وقتی رفتم تو خونه همشون اومدن دورم جمع شدن که یالا بگو دکتر چی بهت گفت؟؟؟ وقتی بهشون گفتم مامان بزرگ و خاله کلی جیغ زدن و هل هله کردن بعدش هم که مجلس رقص و بزن بکوبو راه انداختن 

پ.ن۲: دکتر بهم گفت از دو هفته آینده دیگه باید تکونای نی نی رو حس کنم. به محض اینکه چیزی حس کردم میام خبر میدم و در مورد حس و حالم مینویسیم.