سلامی دوباره

سلام به همگی

یه چند وقتی نبودم آخه با محیط جدید بلاگ اسکای مشکل داشتم و نمیدونم چرا درست تو مرورگر کروم من باز نمیشه؟؟؟!!!! با بقیه مرورگرها هم میونه زیاد خوبی ندارم بخاطر همین نمیتونستم بیام بنویسم تا اینکه بالاخره درستش کردم.

البته نبودنم یه دلیل دیگه هم داره اونم اینه که توی چندوقت گذشته اصلا حال و هوای خوبی نداشتم و خیلی از روزامو با غصه و ناراحتی رد کرد. آخه مرخصیم از سی و یک خرداد تموم شد و من باید از اول تیر میرفتم سر کار اما از اونجایی که دل کندن از نفس خانم و تحمل دوریش خیلی واسم سخت بود و از طرف دیگه خانم بدجوری به مامانش عادت کرده و حاضر نیست به غیراز خودم پیش هیچ کسی بمونه منم شدم یه کارمند فراری و نرفتم سرکار... از طرف اداره کلی واسم نامه زدن و تماس گرفتن و حتی به نی نو هشدار دادن که به خانمت بگو بیاد سرکار وگرنه حقوقش قطع میشه ولی من اصلا حاضر نبودم زیر بار برم. آخه بلانسبت گفته بودن مدت مرخصی زایمان شده نه ماه ولی چون ابلاغ نشده بود میگفتن مستند نیست و تا رسیدن بخشنامه باید بیای سر کار... 

خلاصه تو این چند وقت حسابی دمق و ناراحت بودم تا اینکه با تلاش و پیگیری های نی نو بالاخره به نتیجه رسیدیم و بالاخره بخشنامه اواسط مرداد رسید اداره و ما یه نفس راحت کشیدیم. آخه تو این مدت شده بودم مثل مجرمای فراری....

حالا هم از مرخصیم چیزی بیشتر از یه ماه نمونده و رو به اتمامه اما الان دیگه راحت تر میتونم باهاش کنار بیام. آخه نفس خانم بزرگ شده و با توجه به اینکه کنار شیر از غداهای کمکی هم استفاده میکنه خیالم یه کم راحت تره و میدونم حداقل زیاد اذیت نمیشه. هرچند دوری ازش واقعا برام سخته ولی چه کنم که چاره دیگه ای نیست و زندگی جریان داره.

توی ماه رمضون هم که با توجه به اینکه روزه بودم و شیردهی یه کم بی انرژی بودم و انگیزه آپ کردن نداشتم از یه طرف هم همش سرگرم آشپزی در کنار دخترخانم گلم بودم و وقتی واسم نمی موند. ایام عید هم که حسابی سرمون شلوغ بود و همش مشغول دید و بازدید بودیم وقت نداشتم. دخترم هم تو این روزا حسابی عیدی جمع کرده...

ولی حالا برگشتم که بنویسم و دوباره کنارتون باشم. تو اولین فرصت میام و از دردونه مامان براتون میگم. حسابی شیرین شده قند عسلم باید یه پست کامل درمورد خودش باشه اینجا نمیشه ولی قول میدم زود بیام.

فعلا بای