خوشبختی

همیشه باید کسی باشد تا بغض هایت را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد...

باید کسی باشد که وقتی صدایت لرزید بفهمد...

که اگر سکوت کردی بفهمد...

کسی باشد که اگر بهانه گیر شدی بفهمد...

کسی باشد که اگر سردرد را بهانه شدی برای رفتن و نبودن بفهمد به توجهش احتیاج داری...

بفهمد که درد داری، که زندگی درد دارد، که دلگیری...

بفهمد که دلت برای چیزهای کوچکش تنگ شده است...

بفهمد که دلت برای قدم زدن زیر باران تنگ شده است...

همیشه باید کسی باشد، همیشه...!

پ.ن: خدایا شکرت بابت همه نعمتهایی که بهم دادی و این احساس خوشبختی که توی دلمه. ازت ممنونم بابت همه خوبیهاو مهربونیات

حرف های دلتنگی

دلم گاهی میگیرد...

گاهی می سوزد...

گاهی تنگ میشود...

و حتی گاهی

گاهی نه

خیلی وقت ها می شکند...

خیلی وقت ها دلم

می شکند

اما هنوز می تپد...