جهانی به وسعت یک قلب

از تمام دار دنیا تنها یک چیز دارم : دوستت

جهانی به وسعت یک قلب

از تمام دار دنیا تنها یک چیز دارم : دوستت

روز معلم

یادش بخیر......

یه زمانی وقتی میرسیدیم به روز 12 اردیبهشت چقدر خوشحال میشدیم که روز معلمه و ما میتونیم با گرفتن یه هدیه کوچیک معلممونو خوشحال کنیم و از زحماتش تشکر کنیم. چقدر اون موقع درسامون سخت بودن و معلمها زحمت کش، چقدر واسه رفتن به مدرسه ذوق و شوق داشتیم. تا میرسیدیم خونه بدو بدو کتابا و دفترامونو پهن میکردیم وسط خونه که چی؟ امروز مشقام زیاده، فردا امتحان دارم باید درسامو بخونم. 

معلم شده بود واسمون یه اسطوره که هرچی میگفت درست بود. انگار که حرفاش مصداق آیه ی قرآن بودن ولی حالا...

12 اردیبهشت شده روز مسابقه با همکلاسی سر گرفتن کادوی گرونتر و رو کم کنی. تازه هرکی کادوش گرونتر باشه حتما آخر ترم نمره اش بالاتره و شاگرد اول کلاس هم میشه کتابای درسی هم که قربونشون برم تو هر صفحه کلی نقاشی و شکلک دارن و درنهایت دوخط پایینش نوشتن که این شده درس اون روز. دو روز در هفته هم که تعطیلن و دنبال بازیگوشی. نه از اون همه درس و مشق خبری هست نه سختگیری های معلم ها


کو؟؟؟؟ کجاست اون معلم زحمت کشی که بهش بگیم روزت مبارک؟؟!!!!

آغاز

خداوندا ، از عشق امروزمان چیزی برای فردا کنار بگذار

نگاهی

 یادی 

 تصویری 

 خاطره ای

برای آن هنگام که فراموش خواهیم کرد که روزی چقدر عاشق بودیم...

با نام و یاد خدا شروع میکنم.
سلام دوستان من اسمم مخمله (شخصیت دوست داشتنیم تو خونه مادربزرگه)
اومدم که بنویسم. نمیدونم از چی!!! دلتنگیام، خوشیام، سختیام، شادیام و شاید خیلی چیزای دیگه. گاهی قراره بچه بشم و برم تو عالم بچگی
، گاهی زن خونه و عاشق همسر
، گاهی کارمند رسمی اداره
، گاهی هم فقط یه دوست...
بهرحال دوست دارم کنارتون باشم. امیدوارم با همراهی شما عزیزان تو این راه موفق بشم