جهانی به وسعت یک قلب
از تمام دار دنیا تنها یک چیز دارم : دوستتجهانی به وسعت یک قلب
از تمام دار دنیا تنها یک چیز دارم : دوستتدرباره من
زنی هستم که تکیه گاه اولش بعد از خدا همسر عزیزیه که عاشقانه دوستش دارم و مادری هستم که همه امید و هدفش دروجود دختر عزیزم خلاصه شده
عاشقانه دوستتان دارم
ادامه...
ماجراهای من و نی نی (1)
سلااااااااااااااااام. امروز میخوام یه کم در مورد خودم بنویسم.
من و نی نو ( بابای نی نی) تقریبا یه ساله که ازدواج کردیم (چند روز دیگه سالگرد عروسیمونه
). توی این مدت از کنار هم بودن کلی لذت بردیم و همدیگه رو خیلی دوست داریم. بعد از عروسیمون تقریبا بعد از گذشت 5-6ماه همه یه جورایی با زبون ایما و اشاره و ادا و اطوار و مستقیم و غیر مستقیم تمایل خودشونو به بچه دار شدن ما نشون دادن. (آخه یکی نیست بگه شما باید آماده باشید یا مامان بابای نی نی؟؟؟!!!!
) ولی من و نی نو تصمیم گرفتیم که تا آمادگی کامل چه ازنظر روحی و چه از نظر جسمی پیدا نکردیم اقدامی واسه نی نی دار شدن نکنیم. تا اینکه این آمادگی امسال بوجود اومد
................... (اینجارو سانسور کردم مثلا!!!)
بعد از یه مدت احساس کردم حالتهام دیگه مثل سابق نیست. خیلی بی حوصله شده بودم و الکی بهانه گیری میکردم(خداروشکر که نی نو حوصلمو داشت و دوستم داره وگرنه باید میرفتم خونه بابام) یه شب که دوتامون به موضوع شک کرده بودیم و من کاملا بی حوصله بودم با اصرار نی نو یه تست خانگی دادم. واااااااییییییی خدای من چی میدیدم؟؟!!!! 
(خوب معلومه دوتا خط دیدم دیگه
) یهو یه جیغ بلند تو دستشویی کشیدم که فکر کنم همسایه بغلیمون هم اگه خونه بود میشنید ( آخه اونا هیچ وقت خونه نیستن) نی نو که خیلی ترسیده بود و قلبش داشت تند تند میزد سریع و توی یه حرکت انتحاری خودشو به در دستشویی رسوند که ای وای چه اتفاقی افتاده؟؟؟
منم خونسردی خودمو کاملا حفظ کردم (آره جون خودم داشتم سکته میکردم) و گفتم نگران نباش هیچی نیست الان میام. اومدم بیرون و نشستم کنارش. نی نو ازم پرسید چی شد گفتم هیچی هنوز خبری نیست خدا مارو دوست نداره. اونم گفت اشکال نداره نگران نباش ما عجله ای نداریم هرچی خدا بخواد همون میشه که من دیگه نتونستم خودمو کنترل کنم پقی زدم زیر گریه
(آخه یکی نیست بگه مگه مامان شدن گریه کردن داره) حالا اشک نریز کی بریز هرچی نی نو ازم پرسید آخه چته؟ چرا گریه میکنی هیچی نگفتم ( ای بمیری با این احساساتت) بعد از کلی آبغوره گیری تازه به آقا گفتم فکر کنم داری بابا میشی اونم خنده اش گرفت و گفت پس تو چرا داری گریه میکنی منم واقعا جوابی واسش نداشتم ( به نظر شما من چم شده بود؟؟؟)
بعد از کلی لوس بازی تصمیم گرفتیم که من برم یه آزمایش خون بدم و تا مطمئن نشدیم به کسی چیزی نگیم. منم رفتم آزمایش دادم و نی نو دیروز خودش رفت جوابو گرفت و معلوم شد ما واقعا داریم پدر و مادر میشیم ( خدا به داد نی نی برسه) الان هم خیلی خوشحالم آخه بهترین خبر زندگیمو گرفتم و بی صبرانه منتظرم این نی نی زودتر بزرگ بشه و به دنیا بیاد. هووووورررااااااااا....
پ.ن : تو پست بعدی بهتون میگم که چطوری به بقیه خبر دادیم و عکس العملهاشون چطوری بود.
بزرگ مرد کوچک
سخت آشفته و غمگین بودم...
به خودم میگفتم، بچه ها تنبل و بد اخلاقند
دست کم میگیرند، درس و مشق خود را
باید امروز یکی را بزنم، اخم کنم
تا بترسند از من،
و حسابی ببرند...
خط کشی آوردم!!
در هوا چرخاندم
چشم ها در پی چوب، هر طرف می غلطید
مشق ها را بگذارید جلو، زود، معطل نکنید!
اولی کامل بود،
دومی بد خط بود، بر سرش داد زدم...
سومی می لرزید، خوب گیر آوردم...!!!!
صید در دام افتاد، و به چنگ آمد زود...
دفتر مشق حسن گم شده بود
اینطرف، آنطرف نیمکتش را می گشت
- تو کجایی بچه؟؟!!!!
- بله آقا، اینجا
"همچنان می لرزید"
- پاک تنبل شده ای بچه ی بد
- به خدا دفتر من گم شده آقا، همه شاهد هستند، ما نوشتیم آقا...
- باز کن دستت را...
روز معلم
یادش بخیر......
یه زمانی وقتی میرسیدیم به روز 12 اردیبهشت چقدر خوشحال میشدیم که روز معلمه و ما میتونیم با گرفتن یه هدیه کوچیک معلممونو خوشحال کنیم و از زحماتش تشکر کنیم. چقدر اون موقع درسامون سخت بودن و معلمها زحمت کش، چقدر واسه رفتن به مدرسه ذوق و شوق داشتیم. تا میرسیدیم خونه بدو بدو کتابا و دفترامونو پهن میکردیم وسط خونه که چی؟ امروز مشقام زیاده، فردا امتحان دارم باید درسامو بخونم.
معلم شده بود واسمون یه اسطوره که هرچی میگفت درست بود. انگار که حرفاش مصداق آیه ی قرآن بودن ولی حالا...
12 اردیبهشت شده روز مسابقه با همکلاسی سر گرفتن کادوی گرونتر و رو کم کنی. تازه هرکی کادوش گرونتر باشه حتما آخر ترم نمره اش بالاتره و شاگرد اول کلاس هم میشه
کتابای درسی هم که قربونشون برم تو هر صفحه کلی نقاشی و شکلک دارن و درنهایت دوخط پایینش نوشتن که این شده درس اون روز. دو روز در هفته هم که تعطیلن و دنبال بازیگوشی. نه از اون همه درس و مشق خبری هست نه سختگیری های معلم ها
کو؟؟؟؟ کجاست اون معلم زحمت کشی که بهش بگیم روزت مبارک؟؟!!!!
آغاز
خداوندا ، از عشق امروزمان چیزی برای فردا کنار بگذار
نگاهی
یادی
تصویری
خاطره ای
